| I | |
| Gdy wypływał z portu stary bryg, <Hej! Stary bryg!> Jego losów nie znał wtedy nikt. <Wtedy nikt! Wtedy nikt!> Nikt nie wiedział o tym, że Statkiem-widmem stanie się stary bryg. | e D G D e <D e> e D G D <G H7> e D A H7 e |
| Ref. | |
| Hej, ho! Na „Umrzyka Skrzyni” I butelka rumu. <Rumu!> Hej, ho! Resztę czart uczyni I butelka rumu. <Rumu!> | e G D e G G D e <D e> e G D e G G D e <D e> |
| II | |
| Co z załogą zrobił stary bryg, <Hej! Stary bryg!> Tego też nie zgadnie chyba nikt. <Chyba nikt! Chyba nikt!> Czy zostawił w porcie ją, Czy na morza dnie? – Nikt nie wie gdzie. | |
| Ref. | |
| III | |
| Przepowiednia zła jest, że ho ho! <Hej! Że ho ho!> Kto go spotka – marny jego los. <Jego los! Jego los!> Ale my nie martwmy się, Hej! Nie martwmy się – rum jeszcze jest. | |
| Ref. |
